Een goede verdeling

Een goede verdeling

Hoe zorg je ervoor dat ingezamelde gelden goed terecht komen? En goed worden verdeeld? Dat is nog niet zo eenvoudig. En al helemaal niet met een ramp van deze omvang, in een slecht georganiseerd land als Nepal.

Vandaag bezochten we een kamp waar geëvacueerden uit het gebied Langtang verblijven. Zij bevestigen de indruk die we overal krijgen: de bevolking is zeer ontevreden over de handelwijze van de regering na de ramp. Men ziet geen enkele vertegenwoordiger in het openbaar en al helemaal niet in de rescue camps. Verder is er boosheid over de reddingsoperaties: pal na de ramp zijn als eerste de rijke toeristen en mensen met goede relaties zijn geholpen. En volgens de Nepalese regering zou de hulp uit het buitenland niet meer nodig zijn, men zou het nu alleen wel af kunnen. Dat laatste is lachwekkend, kijkend naar de problematiek in de bergen en de moesson die nog moet beginnen.

Het kamp waar we vandaag waren, is een initiatief van de Yellow Monastery (vlakbij Swoyambhunath). Het is een groot, prachtig geel klooster en de monniken hebben op het terrein een tentenkamp opgezet voor de getroffenen uit het Langtang-dal. Zij worden er verzorgd met eten, drinken, kleding, tenten en dekens. De monniken voorzien daarnaast de gewonden in de nabijgelegen ziekenhuizen van eten en drinken. In Nepal moet de patiënt (familie) daar namelijk zelf voor zorgen, dat is geen ziekenhuis-taak.

In het Yellow Monastery Camp verblijven nu zo’n 80 getroffenen uit het Langtang-dal. Elke dag komen er mensen bij, ontslagen uit het ziekenhuis danwel net geëvacueerd. Drie mannen hebben de leiding, dat is direct duidelijk. Ze gebaren ons te gaan zitten. En dan doen ze hun verhaal, niet één keer, maar wel drie keer. Over wat ze hebben meegemaakt, en hoe ze er hier aan toe zijn. Naast het verdriet, verzorgen van de gewonden en het organiseren van het nieuwe leven in dit kampje, is er gisteren een stap gezet naar de toekomst: er is een Langtang Disaster Relief Fund opgericht. En de drie mannen hebben een gezamenlijke bankrekening geopend. Niet op naam van het Relief Fund. Dat heeft te maken met een nieuwe maatregel: nieuwe NGO’s/initiatieven naar aanleiding van de aardbeving moeten alle bijgeschreven donaties afstaan aan de regering. Sterker nog, de bank sluist de gelden direct door. Te gek voor woorden.

Op dit moment staat de teller aan gedoneerde gelden via de Stichting Topaspiraties op 20.000 euro, een prachtig bedrag. En uiteraard van het grootste belang dat de geschonken gelden 100% goed besteed worden. De gesprekken met alle betrokkenen geven ons persoonlijk een steeds beter beeld hoe we dat het beste kunnen doen en op welke wijze. Zo hebben we besloten directe ondersteuning te bieden en een deel contant te overhandigen. Inmiddels hebben we 9000 euro verdeeld over: het aardbevingsfonds van de Sapta Gandaki School (tbv kinderen die hun ouders hebben verloren), de Yellow Monastery (noodhulp Langtang-kamp), twee bevriende gezinnen uit Kyangjin Gompa die huis en vrouw zijn verloren en tot slot het dorpje Teka, als bijdrage aan de wederopbouw van de 8 huizen. Voor de besteding van de resterende gelden zullen we een aantal maanden de tijd nemen, opdat we zeker weten dat deze donaties goed terecht komen. Via deze site komen we hier op terug.

In ieder geval grote dank aan alle donateurs!